Op Valentijnsdag zetten we de liefde in de kijker. Geniet mee van het bijzonder mooie liefdesverhaal van Denise (94) en Etienne (97), bewoners van woonzorgcentrum De Lisdodde.
De knapste van de bende
Meer dan 75 jaar geleden leerden Denise en Etienne als prille twintigers elkaar kennen bij de scouts van Mechelen. Was het liefde op het eerste gezicht? “Bij mij alvast niet”, lacht Denise. “In het begin moest ik niets van hem weten. Hij was altijd zo schoon en proper gekleed, zo pretentieus. Dat vond ik maar niets.” Etienne had wel meteen een oogje op haar. “Ze was de knapste van de hele bende. En op die leeftijd is dat het enige wat telt hé”, lacht Etienne schalks.
Warme schoonfamilie
Uiteindelijk liet Denise zich toch verleiden en kregen ze verkering. Van bij het begin kwamen ze bij elkaar thuis over de vloer en klikte het wonderwel met hun schoonfamilies. Na vijf jaar verkering ging Etienne op zijn knie en trouwde het koppel. De eerste twaalf jaar van hun getrouwd leven woonden ze bij Etienne zijn ouders. Daardoor konden ze flink sparen en een appartement kopen in het centrum van Mechelen. Daar zouden ze uiteindelijk 50 jaar blijven wonen.
Reizen, reizen, reizen
Het koppel kreeg geen kinderen, wat hen de vrijheid gaf om heel veel te reizen. “Al ons geld ging op aan reizen. Amerika, China, Zuid-Afrika, Indië, Indonesië, Malediven, Egypte… we hebben zowat de hele wereld gezien en elke reis was om ter schoonst”, vertelt Denise. “Veel van onze reizen stonden in het teken van watersport, want Etienne was een fervent diepzeeduiker. Ik durfde dat niet, maar snorkelen deed ik dan weer wel.”
Geven en nemen
In augustus zullen Denise en Etienne 70 jaar getrouwd zijn. Niet zo speciaal, volgens Denise. “Dat we zo lang getrouwd zijn is niet bijzonder. Elkaar na 70 jaar nog altijd even graag zien, is dat wél.” Er bestaat volgens Denise geen geheim voor een levenslang huwelijk. “Het is een kwestie van geven en nemen. Wij hebben nooit ‘kweddel’ gehad. Er vielen wel eens wat woorden, maar nooit een echte ruzie. Wij praatten altijd alles meteen uit. Wij waren ook echt onafscheidelijk. Alles, maar dan ook alles, deden wij samen, tot aan de ‘commisses’ toe!”
Het noodlot
Zo’n 12 jaar geleden sloeg het noodlot toe. Kort na elkaar kregen Etienne en Denise een herseninfarct waardoor Denise half verlamd geraakte. “Na onze revalidatie zijn we naar De Lisdodde verhuisd. Het afscheid van ons appartement en van ons oude leven valt mij eerlijk gezegd nog altijd zwaar. We hebben ons hele leven gereisd, gefietst, geskied, gesnorkeld, op mijn 80ste vloog ik nog met een helikopter boven de Grand Canyon… En vandaag kan ik dat niet meer. Ik moet voor alles om hulp vragen. Dat doet me veel verdriet. Etienne kan veel beter om met deze situatie dan ik.”
Een schoon leven
Etienne: “Wij hebben alle twee van kinds af aan een heel goed leven gehad. We hadden brave ouders die veel voor ons deden, we hadden alle twee een goede job die we ook nog eens graag deden, we hebben veel mooie reizen gemaakt… Kortom we hebben een heel schoon leven gehad. Het is goed geweest zo. Ik denk dat er veel mensen zijn die veel slechter af zijn dan wij. Wij hebben dus niets te klagen.”
